Rozdział 23 "I hate to look into those eyes and see an ounce of pain"

Chłopak powoli odpinał guziki mojej koszuli. Cały czas patrzył mi w oczy, jakby chciał udowodnić, że nie jest tylko napalonym chłopaczkiem.

- Poradzisz sobie sama? – zapytał lekko się rumieniąc.

Uśmiechnęłam się w odpowiedzi, wstałam i podeszłam do wanny. Zrzuciłam z siebie koszulę, zerknęłam na niego i zanurzyłam się w wodzie po samą szyję. Podziękowałam Bogu za takiego wspaniałego chłopaka.

- Jesteś kochany – wyszeptałam i popatrzyłam na niego.

Harry uśmiechnął się i kucnął przy wannie. Wziął moją dłoń i pocałował ją. Zachichotałam. Chłopak przeszedł pocałunkami wyżej, wzdłuż całej ręki po czym zaczął całować mnie po ramieniu. Zamknęłam oczy. Po chwili poczułam jego usta na swoich.

- Jak w jakimś filmie – wymruczałam gdy się ode mnie odsunął.

- Zdecydowanie wolę trzeźwą wersję ciebie, chociaż ta pijana jest urocza – pogłaskał mnie po policzku.

- Wiesz czego jeszcze brakuje? – kontynuowałam. – Ciebie, koło mnie, w wannie.

- Caroline – westchnął. – Naprawdę bym chciał, ale TY tego nie chcesz – otworzyłam usta, ale uciszył mnie gestem ręki. – Jesteś pijana, a ja nie będę tego wykorzystywał.

- Ale Harry – jęknęłam. – Będę grzeczna.

Loczek patrzył na mnie chwilę. Widziałam, że się wacha. Po chwili jednak wstał i się rozebrał. Zrobiłam mu miejsce. Chłopak rozłożył się wygodnie koło mnie, a ja oparłam głowę na jego umięśnionym torsie.

- Masz pojęcie co ja przez ciebie przechodzę? – wziął mnie za rękę i spletliśmy nasze palce.

- Jesteś w siódmym niebie, że możesz przebywać z kimś tak wspaniałym jak ja? – sięgnęłam ręką do jego loczków i zaczęłam się nimi bawić.

- Uznajmy, że to miałem na myśli – Harry musnął palcami mój brzuch.

Poczułam motylki pod moją skórą. Popatrzyłam ciekawa na chłopaka. Czy on też je poczuł? Widziałam te iskierki radości w jego oczach. Przyłożyłam usta do jego szyi. Ciekawa jego reakcji obróciłam się do niego przodem i wbiłam zachłannie w jego wargi. Jedną rękę Harry wplótł w moje włosy, a drugą położył na moich plecach. Po chwili to ja byłam na dole. Chłopak podtrzymywał ręką moją głowę, a drugą sam się podpierał.

- Miałam być grzeczna – zachichotałam.

- Ty tak, ale ja niekoniecznie – posadził mnie i znowu zaczęliśmy się całować.

Poczułam za plecami chłodną krawędź wanny. Wplotłam ręce w loczki chłopaka i przysunęłam go do siebie jeszcze bliżej. Jak zwykle jednak chłopak musiał się odsunąć. Nasze twarze dzieliły milimetry.

- Mogę cię o coś spytać Caroline?

- Pytaj o co chcesz – uśmiechnęłam się do niego słodko.

- Kim jest Piotr? – zapytał.

Mina mi zrzedła. Nie spodziewałam się, że jeszcze pamięta tą krótką wzmiankę o nim w samolocie. Nie chciałam o nim rozmawiać. Nie było o czym.

- Nikim – odpowiedziałam wymijająco.

- Jeśli tak to dlaczego Diana mówiła, że ci się podoba?

- PODOBAŁ – uściśliłam. – Forma przeszła – powiedziałam z naciskiem na przeszła.

- Nieważne. Więc kim on był? – powiedział z naciskiem na był.

- Oj Harry, Harry – zaśmiałam się. – Kiedyś mi się podobał i to wszystko – wzruszyłam ramionami.

- Jesteś pewna?

- Tak. Znaczy pocięłam się przez niego, ale teraz kocham tylko ciebie i…

- Pocięłaś się? – miał nienaturalnie wysoki głos. – Kiedy? Dlaczego?

- On powiedział, że mam spadać i… to było dawno, ale chyba zostały jakieś blizny – podniosłam rękę i rzeczywiście widać było ciemniejsze kreski wzdłuż mojego nadgarstka. Ledwo, ale zawsze.

Chłopak miał przerażoną minę. Chwycił moją rękę i przejechał palcem wzdłuż śladów. Spojrzał mi prosto w oczy i przyłożył sobie moja rękę do ust.

- Ja nigdy tak nie zrobię. Nigdy cię nie skrzywdzę – znowu popatrzył na mój nadgarstek. – Gdybym tylko mógł to ten koleś już nigdy…

- Wiem Harry – przerwałam mu – i dlatego cię kocham. Rozumiesz? Kocham. Nigdy nikogo nie kochałam tak jak ciebie. W porównaniu z tym jakim uczuciem cię darze to co czuję do reszty nie można nawet nazwać lubieniem. To jest nic w porównaniu z tym – pocałowałam go. – Ty jesteś pierwszy i ostatni.

Czekałam na jego reakcje. Patrzył na mnie w milczeniu jakby właśnie trawił to co powiedziałam. Uśmiechnął się smutno.

- Jesteś dla mnie za dobra – wyszeptał po chwili.

- Ty to powiedziałeś – zaśmiałam się.

- Myślę, że powinniśmy wychodzić. Nie patrz tak na mnie!

- Nie wiem o co ci chodzi – zrobiłam minę niewiniątka i weszłam z wanny.

Owinęłam się ręcznikiem i wyszłam dumnym krokiem z łazienki. Przeszłam przez korytarz zostawiając ręcznik gdzieś za sobą i weszłam do pokoju Harrego. Podeszłam do szafy i wzięłam jedną z jego bluzek. Zwykły zielony t-shirt.

- Mogę pożyczyć? – spytałam chłopaka.

Stał w drzwiach z oniemiałym wyrazem twarzy. Biodra miał przepasane ręcznikiem, a z jego loczków kapała woda.

- Mogę? – pomachałam koszulką, a chłopak jakby się ocknął.

- Tak, tak jasne, że możesz – zarumienił się lekko i otworzył jedną z szuflad.

Ubrałam bluzkę i weszłam do łóżka. Harry usiadł na skraju łóżka i przyglądał mi się. Pogłaskał mnie po policzku i uśmiechnął się lekko.

- Nie śpisz ze mną? – przycisnęłam jego rękę do policzka.

- Jeszcze mi coś zrobisz w nocy – zaśmiał się i wolną ręką zmierzwił sobie mokre włosy.

- Uwierz, że nie. Nie mam siły – ziewnęłam.

- Jesteś słodka – wymruczał i położył się koło mnie.

- A ty gburowaty. Widzisz jak się dobraliśmy? – zaśmiałam się.

- Nie jestem gburo…! – krzyknął, ale ja zamknęłam mu usta pocałunkiem.

- Wiem przecież. Lubię jak się złościsz i starasz mi zaimponować – wtuliłam się w niego i zamknęłam oczy. – Czuję się wtedy wyjątkowa. Jakbym była jedyną dziewczyną na świecie.

Chłopak westchnął tylko i przytulił mnie mocno. Zaczął coś nucić. Wsłuchałam się w niego. Rozpoznałam Guns N' Roses  ‘Sweet child O'mine’. Harry wiedział jakie piosenki lubię. Czyżby sprawdzam moją play listę w mp3? Uśmiechnęłam się pod nosem. Harry zapewne starał się mnie ukołysać. Śpiewał to dość cicho i wolno, ale piosenka nie straciła swojego uroku.

- Moja słodka dziecinko – wyszeptał kończąc piosenkę. – Kocham cię.

Pocałował mnie w czoło i opadł na poduszki. Przesunęłam opuszkami palców bo jego mięśniach i zaczęłam całować każdy odkryty skrawek jego ciała.

- Nie śpisz? – spojrzał na mnie zdziwiony.

- Nie… Lubię gdy dla mnie śpiewasz – uśmiechnęłam się nieznacznie.

- Połóż się – odgarnął mi włosy z twarzy, a ja pocałowałam go w usta.

- I wiesz co jeszcze lubię? – zapytałam i położyłam głowę na poduszczę.

- Co maleńka? – pogładził mój policzek, a ja zamknęłam oczy.

- Kiedy mówisz do mnie maleńka…

aawww! uwielbiam ten gif! co ja bym dała, żeby Harry się tak do mnie uśmiechnął. ;3

♥

KOMENTOWAĆ I OBSERWOWAĆ! 

♥

PS: Co sądzicie o tumblru? Co tam się robi i wgl.? ;D