Rozdział 29 "I wanna see you baby, stayin' by my side."

- Harry… Myślę, że ja nie będę pić – stwierdziłam i wtuliłam się w niego.

- Czego? – zapytał.

- Oby dwoje pamiętamy co ostatnio odwalałam… Dobrze, że teraz nie ma tu żadnego basenu…

Zaśmialiśmy się. Liam zrobił się cały czerwony i założył płaszcz. Stwierdził, że chce pobyć trochę z Danielle. Nie dziwiłam mu się. Ona miała swoje sprawy, on  swoje. Dobrze, że ja i Harry jeszcze spędzaliśmy każdy dzień razem. Udawało mi się odwoływać wszystkie spotkania do przymiarki strojów na pokazy, ale jutro już będę musiała iść i poprzymierzać te sukienki i spodnie.

- Poza tym jutro idę na przymiarkę, a do tego naprawdę trzeba być przytomnym…

- Pojechać tam z tobą? Podwieźć cię czy coś? – objął mnie i zaczął głaskać po brzuchu.

- Nie trzeba. Jak będziesz pijany to wstaniesz wtedy kiedy ja wrócę więc nie ma potrzeby – wzięłam go za rękę i splotłam nasze palce.

- Mogę nie pić – powiedział z oburzeniem.

Prychnęłam. – Ten wir rock’n’rollowego życia cię wzywa. Nie możesz się jemu oprzeć.

- Poprawka. Nie mogę oprzeć się tobie… - wymruczał i musnął ustami moją szyję.

- Awww! Rzygam tęczą, bo rzyganie jest glamour! Ogar! Nie jesteście tu sami – Niall i Diana patrzyli się na nas ze zniesmaczonymi minami.

Ocknęłam się. Kompletnie o nich zapomniałam. Harry widocznie też, bo patrzył na nich z taką miną jakby byli to jacyś obcy ludzie.

- Bla, bla! – powiedział w końcu do nich w wywalonym językiem i przycisnął mnie mocniej do siebie.

Po chwili do mieszkania wpadł Louis i Zayn.

- Nie chcieli mi sprzedać! Mi! Rozumiecie? – Louis po wykrzyczeniu tych słów opadł bezsilnie na fotel.

- Trzeba było nie kupować jeszcze tych żelków – warknął Zayn, odwiesił płaszcz na wieszak i usiadł na drugim fotelu.

- No właśnie… Żelki… Macie dzieci – wyciągnął z małej reklamówki paczkę misiów haribo i rzucił nimi w Nialla.

- Wow! Dzięki! – zawołał uradowany blondyn.

- A Zaynowi by nie sprzedali? – zapytałam.

- Nie. Facet coś tam powiedział, że jak ja przyszedłem zapytać się o to samo co kolega to będzie dzwonił na policję. Nie chcę żeby w gazetach pisali…. No wiecie. Źli chłopcy i te sprawy…

- No nic… To będę mógł cię jutro zawieźć? – Harry powrócił do rozmowy ze mną.

- Jutro jedziemy do USA – powiedział Louis.

- Słucham? – spytałam z Harrym jednocześnie.

- Nie mów, że zapomniałeś – Zayn założył ręce na piersiach.

- Nie… Skądże… - Harry zaczął się tłumaczyć, a ja patrzyłam na niego z wyrzutem. – Przepraszam. Zapomniałem – wyszeptał mi do ucha.

- Nic się nie stało, ale mogłeś mi powiedzieć. Inaczej bym to zorganizowała…

- Masz na myśli coś konkretnego? – loczek poruszał znacząco brwiami, a ja tylko zrezygnowana pokręciłam głową.

Chłopak przytulił mnie mocno do siebie i zaczął całować po policzku co chwila mówiąc, że chciałby zostać, ale nie może. W pewnym momencie odwróciłam głowę tak, że pocałował mnie w usta.

- Tylko nie szalej…

- Jedziemy dopiero jutro. Mamy dużo czasu dla siebie – Harry uśmiechnął się seksownie.

- No właśnie – wtrącił Zayn. – Wiemy, że za NAMI też będziesz tęsknić.

- Oczywiście, że tak… No jasne!

Zayn uśmiechnął się pod nosem, a Lou dalej przeżywał akcję w sklepie. Harry wstał i podszedł do przyjaciela. Ściągnął mu kurtkę i odwiesił ją na wieszak.

- Lou… Nie przejmuj się. Ten dziad pewnie zazdrości ci urody i chciałby wyglądać tak młodo jak ty – Harry klęknął przy przyjacielu.

- Tak myślisz? – Louis odsłonił zasłonioną rękami twarz.

- No jasne! Na kogo lecą dziewczyny? Na ciebie czy na niego?

- Na mnie…

- Kto jesteś? – zapytał Harry niespodziewanie.

- Louis Tomlinson – mruknął Lou niemrawo.

- Nie słyszałem…

- Louis Tommo Tomlinson! – wydarł się.

- Yeah! – krzyknął Harry i rzucił się na przyjaciela.

- Yeah! – odkrzyknął Louis i objął Stylesa.

Patrzyłam na tę scenę z rozbawieniem. Uroczy widok. Dwójka najlepszych przyjaciół.

- Patrzcie jestem kotem! – zawołał Niall i wszyscy zwrócili głowy w jego stronę.

Jestem chora. -.-

*u* jejuuu jakbym chciała takiego Zayna z pieskiem

stwierdziłam, że jak na razie nie niszczę im życia. Niech się kochają i rozmnażają.

TERAZ PYTANIE NA, KTÓRE błagam ODPOWIEZCIE :

O czym mógłby być musical?

Huehuehue. Wszystkie jakies swoje skojarzenia z główną rolą żeńską .

  : >